Geen tijd voor meditatie;
de druk van ontspannen
Jaren geleden deed ik mee aan een cursus mediteren. Heerlijk vond ik dat! … op het cursusmoment zelf. Want dat oefenen elke dag, het moeten inplannen van die meditatie-tijd, leverde mij behoorlijk wat stress en irritatie op.
Een tijdlang gebruikte ik de app Headspace. Daar kon ik meer van genieten – eigenlijk vooral van het stemgeluid van Andy Puddicombe. Blijkbaar bracht hij wel de nodige rust, of afleiding in mijn hoofd.
Maar dan nog, ik heb dit niet volgehouden. Er was steeds dat stemmetje dat me vertelde wat er nog meer te doen was. Eerst even dit afmaken, en dan moet ik ook nog even ‘headspacen’. Als eerst de kinderen in bed liggen en stil zijn, dan ga ik wel even zitten. Maar puntje bij paaltje was ik zo klaar met moeder zijn en had ik zo’n dringende behoefte om uitgeteld op de bank te ploffen, dat de afleiding van de tv voelde als de nodige rust op de dag.
Meditatie past niet in mijn programma
Puntje bij paaltje heb ik geconcludeerd dat mediteren gewoonweg niet past in mijn programma.
En hoe meer mijn lijf protesteerde tegen de onrust die ik niet doorbrak door even stil te staan, hoe minder tijd ik voelde voor mediteren. In plaats daarvan koos ik voor andere afleiding (lees: tv, telefoon, zucht!).
Gevolg? Chaotische gedachten, mezelf nog meer druk opleggen, vermoeidheid, geïrriteerd zijn en vooral: overleven. Uiteindelijk resulteerde dit in chronische pijnklachten.
Toen ik de ‘diagnose’ fibromyalgie kreeg, was voor mij de maat vol. Dat zou ik niet laten gebeuren. Ergens wist ik ook wel dat ik een uit-knop moest vinden bij mezelf en dat daarmee mijn klachten zouden afnemen. Maar die stomme knop was uiteraard in geen velden of wegen te bekennen.
Alles geprobeerd
Ik heb van alles geprobeerd: psycholoog, cranio-sacraal, ontspanningsmassage, zoals eerder gezegd een cursus mediteren, maar ook mindfulness, yoga (van het op tijd daar moeten zijn en nóg een afspraak in mijn agenda hebben kreeg ik al stress), EMDR, osteopaat, fysio, manueel, mensendieck. En misschien ben ik zelfs nog iets vergeten.
Alles hielp mij echt wel hoor, maar wel tijdelijk.
De echte verandering
De échte verandering kwam toen ik in aanraking kwam met haptotherapie. Een andere lichaamsgerichte therapievorm en de reden dat ik nu lichaamsgericht coach ben :-). Ze wees mij op de veranderingen in mijn lichaam als ik vertelde over iets fijns in mijn leven, maar ook wat er fysiek gebeurde als ik sprak over een naar gesprek.
Ze maakte mij bewust van mijn lichaam – en ik had daarvoor blijkbaar echt géén idee meer dat ik dat lichaam ook had en kon voelen.
Dit klinkt wellicht tegenstrijdig, want ik voelde toch pijn? Ja, dat klopt! Maar ik voelde totaal niet meer wat mijn lichaam me daarmee wilde vertellen. Ik was wanhopig op zoek naar ontspanning en mezelf behoorlijk aan het inspannen om te ontspannen.
Niet bepaald helpend.
Wat moet ik nu eigenlijk?
Vanaf dat moment heb ik het ‘moeten’ in mijn leven eens onder de loep genomen. En mezelf dit mooie rijtje afgevraagd:
- MOET ik dit nu doen?
- Moet IK dit nu doen?
- Moet ik DIT nu doen?
- Moet ik dit NU doen?
- Moet ik dit nu DOEN?
Ineens kwam daar ruimte! Ruimte voor andere keuzes. Ruimte om te voelen wat wel bij mij past. En voor mij is mediteren niet de manier.
Mijn manier van ontspannen
En nu? Mijn ontspanningsroutine bestaat uit lichaamsbewustzijn. Observeren wat ik voel:
- Heel letterlijk; de wind op mijn gezicht, de zachtheid van mijn matras, het spinnen van de katten
- En figuurlijk; mijn nek doet zeer, wat draag ik vandaag met me mee?
En dit is altijd in te plannen, in elk momentje van de dag. Dus mediteren of mindfulness inplannen is niet de enige manier. Er zijn ook andere mogelijkheden.
Wil jij ook af van dat 'moeten' en ontdekken welke manier van ontspannen voor jóu werkt? Neem gerust contact met me op.